مقایسه پیامدهای زایمانی در زنان نخست‌زا در دو گروه آمنیوتومی زودرس و دیررس: یک کارآزمایی

مقدمه: آمنیوتومی معمولاً برای القاء یا تقویت لیبر به‌کار می­رود و اگر زمان آن مناسب باشد، می­تواند بر پیشرفت لیبر تأثیر گذارد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه پیامدهای زایمانی در زنان نخست‌زا در دو گروه آمنیوتومی زودرس و دیررس انجام شد. روش­کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 96-1395 بر روی 70 زن باردار نخست‌زا مراجعه‌کننده به مرکز آموزشی درمانی امام علی (ع) آمل انجام شد. زنان باردار نخست‌زا با شروع لیبر خودبه‌خودی به دو گروه آمنیوتومی زودرس (کمتر یا مساوی 4 سانتی‌متر) و آمنیوتومی دیررس (بیشتر از 4 سانتی‌متر) تقسیم شدند. ابزار گردآوری داده‌ها، چک‌لیستی شامل مشخصات واحدهای پژوهش، فرم پارتوگراف و ارزیابی مراحل اول، دوم، سوم زایمان و نوزاد بود. مشخصات فردی، تزریق اکسی‌توسین، مراحل زایمان و نمره آپگار نوزاد از طریق این ابزارها گردآوری شد. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 20) و آزمون­های تی مستقل و کای دو انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته­ها: دو گروه از نظر میانگین طول مدت مرحله اول (001/0p<) و دوم زایمان (025/0=p) اختلاف معنی‌داری داشتند. مدت مرحله اول زایمان در گروه آمنیوتومی زودرس و مدت مرحله دوم در گروه آمنیوتومی دیررس طولانی‌تر بود، اما دو گروه از نظر میانگین طول مدت مرحله سوم زایمان تفاوت آماری معنی‌داری نداشتند (078/0=p). نمره آپگار نوزادان در دقیقه اول و پنجم در دو گروه تفاوت معنی‌داری نداشت (1=p). نتیجه‌گیری: اگرچه آمنیوتومی زودرس و دیررس بر پیامد­های نوزادی تأثیر یکسانی داشتند، اما آمنیوتومی دیررس (استاندارد) در زنان نخست‌زا مدت لیبر را کاهش داد.